Wat is de ‘God van de hiaten’-fout?

De God-of-the-Gaps drogreden doet zich voor wanneer iemand ten onrechte gelooft dat God de gebeurtenis heeft veroorzaakt, terwijl het in werkelijkheid werd veroorzaakt door onontdekte natuurverschijnselen. Vroeger geloofden mensen bijvoorbeeld dat bliksem direct door God werd veroorzaakt. Er was een gat in onze kennis van de natuur, dus schreven we het effect toe aan God. Darwinisten beweren dat theïsten hetzelfde doen door te beweren dat God het universum en het leven heeft geschapen. Hebben ze gelijk? Nee, om een aantal redenen.

Intelligent Design: Empirisch bewijs en geen argument vanuit onwetendheid

Ten eerste, als we concluderen dat intelligentie de eerste cel of het menselijk brein creëerde, dan is dat niet alleen omdat we geen bewijs hebben voor een natuurlijke verklaring; het is ook omdat we positief, empirisch detecteerbaar bewijs hebben voor een intelligente oorzaak. Een boodschap (gespecificeerde complexiteit) is empirisch detecteerbaar. Als we een boodschap waarnemen, zoals “Zet het vuilnis buiten, mam” of 1.000 encyclopedieën, dan weten we dat het van een intelligent wezen moet komen omdat al onze waarnemingservaring ons vertelt dat boodschappen alleen van intelligente wezens komen. Elke keer dat we een boodschap waarnemen, komt deze van een intelligent wezen. Koppelen we deze gegevens aan het feit dat we nooit waarnemen dat natuurwetten boodschappen creëren, dan weten we dat een intelligent wezen de oorzaak moet zijn. Dat is een geldige wetenschappelijke conclusie gebaseerd op observatie en herhaling. Het is geen argument vanuit onwetendheid, noch is het gebaseerd op een “gat” in onze kennis.

Waarom Intelligent Design-wetenschappers openstaan voor onderzoek

Ten tweede staan Intelligent Design-wetenschappers open voor zowel natuurlijke als intelligente oorzaken. Ze zijn niet tegen verder onderzoek naar een natuurlijke verklaring voor het eerste leven. Ze stellen alleen vast dat alle bekende natuurlijke verklaringen falen en dat al het empirisch waarneembare bewijs wijst op een intelligente Ontwerper.

Nu kun je vraagtekens zetten bij de wijsheid van het blijven zoeken naar een natuurlijke oorzaak voor het leven. William Dembski, die uitgebreid onderzoek heeft gepubliceerd over Intelligent Design, vraagt zich af:

“Wanneer wordt vastberadenheid [om een natuurlijke oorzaak te vinden] koppigheid? Hoe lang moeten we doorgaan met zoeken voordat we het recht hebben om de zoektocht op te geven en niet alleen te verklaren dat doorgaan met zoeken tevergeefs is, maar ook dat het eigenlijke doel van de zoektocht niet bestaat?”

De tekortkomingen van het Darwinistische standpunt

Ten derde is de conclusie van Intelligent Design falsifieerbaar. Met andere woorden, ID zou kunnen worden weerlegd als op een dag wordt ontdekt dat natuurlijke wetten gespecificeerde complexiteit creëren. Maar hetzelfde kan niet gezegd worden van het Darwinistische standpunt. Darwinisten staan geen falsificatie van hun “scheppingsverhaal” toe omdat ze, zoals we hebben beschreven, niet toestaan dat een ander scheppingsverhaal in overweging wordt genomen.

Hun “wetenschap” is niet voorlopig of open voor correctie; ze is meer gesloten dan de meest dogmatische kerkleer die de Darwinisten zo graag bekritiseren.

Wie maakt zich werkelijk schuldig aan de ‘God van de hiaten’-fout?

Uiteindelijk zijn het eigenlijk de Darwinisten die een soort God-of-the-Gaps drogreden begaan. Darwin zelf werd er ooit van beschuldigd dat hij natuurlijke selectie beschouwde als “een actieve kracht of godheid”. Maar het lijkt erop dat natuurlijke selectie feitelijk de godheid of “God van de hiaten” is voor de hedendaagse Darwinisten.