— van Frank Turek
Als je de onderwerpen van verschillende blogartikelen op deze site leest, zul je zien dat zowel atheïsten als christenen elkaar beschuldigen van het begaan van “logische drogredenen”. De aanname die beide partijen maken is dat er een objectief rijk van de rede bestaat dat: 1) we allemaal toegang toe hebben; 2) ons de waarheid vertelt over de echte wereld; en 3) iets is dat we op de juiste manier moeten gebruiken als we de waarheid willen weten. Ik denk dat dit goede aannames zijn. Mijn vraag aan de atheïsten is hoe je deze aannames rechtvaardigt als er geen God is?
Als atheïstisch materialisme waar is, dan lijkt het mij dat de rede zelf onmogelijk is. Want als mentale processen niets anders zijn dan chemische reacties in de hersenen, dan is er geen reden om te geloven dat iets waar is (inclusief de theorie van het materialisme). Chemicaliën kunnen niet beoordelen of een theorie waar is of niet. Chemicaliën redeneren niet, ze reageren.
Dit is ironisch omdat atheïsten – die vaak beweren voorvechters van waarheid en rede te zijn – waarheid en rede onmogelijk hebben gemaakt door hun theorie van materialisme. Dus zelfs als atheïsten ergens gelijk in hebben, geeft hun wereldbeeld ons geen reden om hen te geloven omdat de rede zelf onmogelijk is in een wereld die alleen geregeerd wordt door chemische en fysieke krachten.
Niet alleen is de rede onmogelijk in een atheïstische wereld, maar de typische atheïstische bewering dat we alleen op de rede moeten vertrouwen kan niet worden gerechtvaardigd. Waarom niet? Omdat rede eigenlijk geloof vereist. Zoals J. Budziszewski in zijn boek What We Can’t Not Know opmerkt, “is het motto ‘Reason Alone! De rede zelf veronderstelt geloof. Waarom? Omdat een verdediging van de rede door de rede circulair is en daarom waardeloos. Onze enige garantie dat de menselijke rede werkt, is God die hem gemaakt heeft.”
Laten we Budziszewski’s punt eens uitpakken door naar de bron van de rede te kijken. Ons vermogen om te redeneren kan slechts van één van twee bronnen afkomstig zijn: of ons vermogen om te redeneren is ontstaan uit reeds bestaande intelligentie of niet, in welk geval het is ontstaan uit hersenloze materie. De atheïsten/Darwinisten/materialisten geloven, door geloof, dat ons verstand is ontstaan uit hersenloze materie zonder intelligente tussenkomst. Ik zeg “uit geloof” omdat het in tegenspraak is met alle wetenschappelijke waarnemingen, die aantonen dat een gevolg niet groter kan zijn dan zijn oorzaak. Je kunt niet geven wat je niet hebt, maar toch geloven atheïsten dat dode, onintelligente materie zichzelf heeft voortgebracht tot intelligent leven. Dit is net zoiets als geloven dat de Library of Congress het resultaat is van een explosie in een drukkerij.
Ik denk dat het veel logischer is om te geloven dat de menselijke geest gemaakt is naar het beeld van de Grote Geest – God. Met andere woorden, onze geest kan de waarheid begrijpen en over de werkelijkheid redeneren omdat hij gebouwd is door de Architect van de waarheid, de werkelijkheid en de rede zelf.
Dus ik heb twee vragen voor atheïsten: 1) Wat is de bron van deze immateriële realiteit die bekend staat als de rede en die we allemaal veronderstellen, gebruiken in onze discussies en elkaar soms beschuldigen van overtreding; en 2) Als er geen God is en we niets anders zijn dan chemicaliën, waarom zouden we dan vertrouwen hebben in alles wat we denken, inclusief de gedachte dat er geen God is?
