Bill Hybels, de officieuze vader van de zoekersbeweging in de Verenigde Staten, gaf onlangs toe dat zoekerskerken heel slecht werk hebben geleverd bij het maken van discipelen. Dit is vernietigend, want discipelen maken is wat Jezus ons opdroeg te doen! Waarom heeft de zoekersbeweging gefaald in het centrale doel van de kerk? Afgelopen weekend bezocht ik een kerk voor zoekers. Terwijl ik daar zat te kijken hoe de voorganger zijn presentatie opvoerde, met rekwisieten, filmclips en al, kwam de gedachte bij me op dat de zoekerskerk in veel opzichten een protestantse vorm van rooms-katholicisme is (ik ben rooms-katholiek opgegroeid en de rooms-katholieke kerk heeft hetzelfde probleem). Ik weet dat het verband niet meteen duidelijk is vanwege de grote verschillen in liturgie, hiërarchie en theologie. Maar er zijn een aantal belangrijke overeenkomsten:

Tijd

Dit duurt niet langer dan 45 minuten tot maximaal een uur. Je kunt je horloge op deze diensten gelijk zetten. En als de voorganger of priester maar een klein beetje langer duurt, wordt de gemeente onrustig.

De Bijbel

Laat je Bijbel thuis – de mensen op het podium of altaar houden zich bezig met de Bijbellezing, die normaal gesproken niet meer is dan een opsomming van verzen die uit hun verband zijn gerukt. Bovendien wordt er geen poging gedaan om je te leren hoe je zelf de Schriften kunt bestuderen.

Aanbidding

Gewoon kijken – er is een voorstelling vooraf. Je bent meer een toeschouwer dan een actieve deelnemer aan de aanbidding.

Boodschap

Het is groundhog day – je hoort elke zondag dezelfde korte boodschap in een nieuw jasje. De preek (of homilie) is voor prediking wat suikerspin is voor voeding. Zoet maar van weinig waarde.

Resultaat

Weinig toewijding en weinig levensverandering. Een aanzienlijk deel van de rooms-katholieken is het niet eens met de officiële leer van de kerk en Hybels’ eigen onderzoek toont aan dat de zoekersbeweging geen discipelen heeft voortgebracht.

Voordat ik nu haatmail krijg van mijn rooms-katholieke en zoeker-georiënteerde vrienden die verschillende uitzonderingen kunnen aanhalen, wil ik toegeven dat er uitzonderingen zijn, maar die bewijzen gewoon de regel. We moeten stoppen met het verdedigen van onze kerkpraktijken als ze niet doen wat Jezus ons opdroeg te doen. Als je geen discipelen maakt, doe je de kerk niet op de manier die Jezus ons opdroeg. Zoals Jezus waarschuwde, kunnen we het Woord van God niet teniet laten doen door onze tradities. Helaas doen de meeste andere kerkgenootschappen het niet veel beter. We verliezen 75% van onze jonge mensen omdat – in plaats van discipelen te maken die ontzag hebben voor God en toegewijd zijn aan Zijn doelen – een meerderheid van de kerken van de meeste denominaties oppervlakkige narcisten voortbrengt die geobsedeerd zijn door zichzelf en hun eigen geluk.

Charles Spurgeon: Terug naar de kern

We realiseren ons niet dat wat we voor hen winnen, we ook voor hen winnen. Als we ze winnen met amusement en weinig betrokkenheid, winnen we ze voor amusement en weinig betrokkenheid. Charles Spurgeon was zijn tijd ver vooruit toen hij de kerk opriep om te beginnen met “de schapen te voeden in plaats van de bokken te amuseren”.