#612 Hoe Je Christus kunt Vinden

March 21, 2019

Q

Hoi dr. Craig,

Ik zal proberen dit kort te houden. In mijn eigen zoektocht naar waarheid heb ik gevonden dat het bewijs voor God en het Christendom dat u presenteert (en andere apologeten ook) zeer samenhangend lijkt, goed gestructureerd, en intelligent. Na vele maanden kijken naar uw debatten en video’s op Youtube, en na het lezen van sommige van uw werken (– en na ze te hebben vergeleken met vele andere delen van wereldbeelden –) ben ik tot de conclusie gekomen dat het bewijs, dat het Christendom waar is, het meest zinnig is in vergelijking met andere wereldbeelden, in de wetenschappelijke zin, de historische, en de morele zin. Nu dit zo is, dacht ik eraan uw advies aan te nemen en om te proberen een kopie van het Nieuwe Testament te lezen; om het te testen en om te zien of ik er God voor mijzelf kon vinden, maar na een lange tijd zoeken en bidden, ben ik een drempel tegengekomen.

U heeft vele malen in uw eigen persoonlijke getuigenis aangegeven dat u op een bepaald punt, na het lezen van de verhalen van Jezus als tiener, tot God schreeuwde, en dat u hem toen begon te kennen, en u beweert dat God ervaren kan worden en dat u hem ervaren heeft. Hetgene, waardoor ik de meeste twijfel over de waarheid van het Christendom blijf vasthouden, is dat ik er niet zeker van ben of ik God ooit ervaren heb, ondanks mijn geschreeuw naar hem toe, terwijl ik vraag of hij er is, of vraag of de geschriften waar zijn. Ik ben nog steeds nogal onzeker of ik al mijn vertrouwen kan plaatsen in een Jezus die in mijn geval zo stil is, en die die mij niet de ervaring heeft gegeven die u en vele andere Christenen beweren te hebben gehad. Er staat in Johannes 14:13, “. . . [W]at ge ook zult vragen in mijn naam, dat zal ik doen, opdat de Vader wordt verheerlijkt in de zoon . . . .” (NB). Is het vragen om geloof geen deel hiervan, of één of andere bewijs of geruststelling dat hij er echt is? (Ik heb het niet over een teken zoals een brandende wagen in de lucht, omdat mijn zintuigen mij zouden kunnen misleiden.)

Als Jezus echt is, dan zou ik graag mijn leven aan hem geven en hem dienen en behagen. Hij lijkt geweldig, en de boodschappen die hij predikte lijken zo waar met betrekking tot wat ik denk over goed en fout, maar als ik mijn leven aan iets zou toewijden, ben ik er liever ABSOLUUT zeker van dat het waar is.

Vertel mij alstublieft, als u in staat bent, hoe ik God in mijn leven kan ervaren zoals u en vele andere Christenen beweren dit te hebben gehad. Ik zou denken dat ik als volgt mijn probleem het beste kan weergeven: ik vertrouw erop dat de zwaartekracht werkt, omdat ik het persoonlijk dagelijks in mijn leven ervaar. Ik vertrouw mijn familie, omdat ik hun liefde dagelijks en persoonlijk in mijn leven ervaar. Hoe kan ik echter mijn vertrouwen en hoop voor het leven na de dood en voor het ultieme doel en betekenis van het leven plaatsen in iemand die ik nooit heb ervaren? Uw hoofdargumenten zijn groots, en de bijbel is geweldig, maar ik voel me alsof ik hetzelfde soort persoonlijke ervaring nodig heb om uiteindelijk te geloven. Mis ik, omdat God (als hij er is) zo stil is geweest ondanks mijn zoektocht, iets? Ik heb mijn zonden voor hem toegegeven. Ik heb geprobeerd zijn pad te bewandelen. Wat denkt u dat ik zou moeten doen? Dank u.

Joe

Verenigde Staten

United States

Dr. craig’s response

A

Ik heb veel lof, Joe, voor je standvastigheid in het zoeken van God. Ook al vereist jouw vraag dat we eigenlijk één-op-één conversatie houden om alles dat je meemaakt te begrijpen, zal ik mijn best doen behulpzaam te zijn met mijn antwoord.

Ik concludeer dat je iets weet over mijn persoonlijke worsteling om God te vinden. Ik symphatiseer heel veel met jouw worsteling om het gat tussen het hoofd en het hart te dichten, om qua ervaring te vinden waar je intellectueel in gelooft. Eén bepaalde vers in de Geschriften dat voor mij een geruststelling was gedurende de periode die ik in mijn leven meemaakte was deze: “. . . [W]ij moeten door vele verdrukkingen heen in het koninkrijk van God binnenkomen” (Handelingen 14:22, NB). Als een oprechte zoeker van God, zou je Jezus’ belofte moeten aannemen en je hieraan vasthouden: “. . . [V]raagt en aan u zal gegeven worden, zoekt en ge zult vinden; klopt en voor u zal worden opengedaan!- . . . .” (Lucas 11:9–10, NB).

Eén fout die je schijnt te maken is de eis om een ervaring van God te hebben voor je jezelf aan Hem toewijdt. Jezus’ belofte die je uit Johannes 14:13 hebt geciteerd wordt gegeven aan discipelen, niet buitenstaanders, en zijn beloften aan zoekers verschillen. Hij belooft nooit “één of [ander] bewijs of geruststelling dat hij er echt is . . .” te geven. Denk eens aan de twijfelende Thomas. Toen Jezus voor hem verscheen, zei Jezus, “Heb je geloofd, omdat je mij hebt gezien? Gezegend degenen die niet hebben gezien en die toch geloven” (Johannes 20:29). Thomas moest op basis van het apostolische getuigenis voor Jezus’ opstanding geloven. Net zo hebben wij datzelfde getuigenis (– en zelfs het getuigenis van de Heilige Geest –) en zouden we op deze basis moeten geloven.

Bovendien ben je bezig een val voor jezelf op te zetten, door de eis dat de ervaring ontwijfelbaar is: “[A]ls ik mijn leven aan iets zou toewijden, ben ik er liever ABSOLUUT zeker van dat het waar is.” Ik zou toch echt het tegenovergestelde moeten zeggen! Als je in de bergen verloren bent en ziet dat er een vreselijke sneeuwstorm op komst is, zul je geen absolute zekerheid eisen als je een bergbeklimmer tegenkomt die jou het pad wijst waarover hij beweert dat het je naar veiligheid zal leiden. Gezien je wanhopige situatie, ben je niet in de positie om absolute zekerheid te eisen over of hij jou het ware pad heeft aangewezen. Toen ik God zocht, realiseerde ik me dat, ook al was de kans dat het Christendom waar was één op een miljoen, het mijn geloof waard was vanwege de grote beloning die op het spel stond.

Er schijnt in jouw eis voor een ervaring van God verwarring te zijn, Joe. Vraag je om een ervaring om te weten of het Christendom waar is, zodat je een toewijding kan maken? Dan, zoals ik al heb uitgelegd, is de vraag ongepast en onnodig. Vraag jezelf: Geloof ik wel of niet dat het Christendom waar is? Als je denkt dat het Christendom waar is, dan heb je geen verdere ervaring nodig om diens waarheid te affirmeren. Je kunt op basis van wat je weet dat waar is (al heb je geen absolute zekerheid) jezelf aan Christus toewijden.

Of is er sprake van frustratie, omdat je, na het intellectuele geloof, ook een echte ervaring wilt hebben? Dat is andere koek! In dit geval zouden we dus echt een persoonlijk gesprek moeten hebben, Joe, om erachter te komen welke stappen je hebt genomen om God te vinden. Het is duidelijk dat je het Nieuwe Testament hebt gelezen. Uitstekend! Hoe ben je na je ontdekkingen hierin verder gegaan? Jij zegt, “Ik heb mijn zonden voor hem toegegeven. Ik heb geprobeerd zijn pad te bewandelen.” Je zonden toegeven is een goede eerste stap. Maar het lijkt alsof je dan probeert het Christelijke leven te leiden. Dat is net alsof je de wagen voor het paard spant, Joe. Voor we het Christelijke leven kunnen leiden, moeten we, zoals Jezus het zei, “opnieuw geboren” zijn (Johannes 3:1–15). In onze zondige staat van vervreemding van God, zijn wij spiritueel dood. We zijn als een mobiele telefoon met een batterij die op is. God’s signalen zijn overal om ons heen, maar we kunnen deze niet ontvangen omdat we dood zijn in de geestelijke zin. We moeten opnieuw worden opgeladen. Of beter zelfs: we moeten een gloednieuwe batterij hebben. Hoe gebeurt dat? Door de Heilige Geest te ontvangen, die in ons woont en die ons regenereert, die nieuw spiritueel leven brengt en die onze relatie met God herstelt. Omdat de Heilige Geest in Christus’ plaats handelt, noemen wij dit vaak “Christus ontvangen”.

Dus de vraag is dus, Joe: ben je opnieuw geboren? Je zou kunnen zeggen, Hoe kan ik dit weten? Nou, laat mij het als volgt brengen: heb je naast het belijden van je zonden ook je leven aan Christus als Redder en Heer gegeven? Je leven aan hem als Redder toewijden betekent dat je niet op je eigen goedheid op moeite vertrouwt om te worden gered, maar dat je totaal op zijn vervangende offer voor jou op het kruis vertrouwt als basis voor je vrijstelling. Je leven aan hem als Heer toewijden betekent hem als God en Meester van je leven en doel erkennen. Als je zo’n toewijding niet hebt gemaakt, dan is dit hetgene dat je moet doen voor je een ervaring van Christus krijgt.

Om je te helpen deze stap te nemen, bied ik een voorbeeld-gebed dat ik vaak heb gebruikt bij het helpen van zoekers om een toewijding te geven. De woorden hebben geen speciale magie of zo: het is de houding van je hart die telt.

God, ik heb u echt nodig. Ik erken dat ik een puinhoop van mijn leven heb gemaakt en dat ik tegen u heb gezondigd zowel in gedachten, woord en daden. Ik geloof dat u Christus de wereld in heeft gestuurd om mijn zonden door zijn doo op het kruis weg te nemen, en dat u hem uit de doden heeft doen opstaan. Dus nu, op de beste manier die ik ken, wijd ik mijn leven aan hem toe als mijn Redder en Heer. Kom mijn leven binnen, vergeef mij mijn zonden, verander mijn leven, en maak mij de persoon die u wilt dat ik ben. Dank u voor het horen van dit gebed.

Nu zou je dit gebed kunnen bidden, Joe, en je alsnog niet anders voelen. Dus waar is dan die ervaring van God? Wees geduldig. We bevinden ons allemaal in emotioneel en psychologisch verschillende situaties. Ons geloof in Christus is gebaseerd op feiten, niet op onze gevoelens. Sommigen hebben een ervaring wanneer ze zich toewijden. Ik weet dat bij anderen de ervaring niet kwam voordat hun doop plaatsvond met gehoorzaamheid aan Christus’ gebod. Bij anderen kan het door aanbidding of gebed komen. Focus je op God en laat de gevoelens aan hem over. Inderdaad: om je op de ervaring te focussen in plaats van op God is een subtiele vorm van afgoderij, waarbij onze ervaring van God door ons boven God Zelf wordt geplaatst. De oprechtheid van onze toewijding wordt het meest duidelijk getoond als we doorzetten ondanks ons gebrek aan ervaringen of God.

Toch zijn er nog spirituele disciplines waarmee je als discipiel van Christus bezig zou moeten zijn, waardoor je wandeling met Christus wordt bevorderd:

De doop

Reguliere bidtijden

Regulier lezen van de Bijbel

Meditatie

Onmiddellijke belijdenis van bij jou bekende zonde

Een kerk bijwonen en betekenisvolle aanbidding in het lichaam van Christus

Bediening in zo’n kerk (lichaam)

Je geloof met niet-gelovigen delen

Ik wil nogmaals benadrukken, Joe, dat deze disciplines vooral voor de persoon zijn die al een toewijding aan Christus heeft gemaakt. Ze zijn niet bedoeld om een Christen te worden.

Ik bid dat mijn woorden jou enige hulp geven, Joe, en dat je Christus persoonlijk als Heer en Redder zult kennen.

– William Lane Craig