#304 Morele Scepsis

June 13, 2015

Q

Dr. Craig,

Mijn vrouw en ik zijn begonnen met apologetiekonderwijs in onze kerk en we nodigden onze klas uit om bij ons thuis uw debat met Alex Rosenberg te bekijken. Wij nodigden ook de vader van mijn vrouw uit, die beweert te geloven in de christelijke God, maar ook zeer terughoudend is op het gebied van moraal. Hij gelooft eigenlijk dat er geen objectieve morele maatstaf is, wat mij doet afvragen hoe hij werkelijk gered kan worden, want de kern van het christendom is dat we Gods genade nodig hebben omdat we tegen de objectieve morele waarden ingegaan zijn.

Uw debat bracht het gesprek op gang over objectieve moraal en intuïtie – of zoals u het noemde, een "behoorlijke basaal geloof." Maar toen we mijn schoonvader onder druk zetten, ontkende hij dat de notie van objectieve moraal een intuïtie is, net als het bestaan van andere breinen naast die van mijzelf. Het is moeilijk om ook maar iemand te vinden die we zouden classificeren als weldenkend, die gelooft dat andere personen niet bestaan, toch vinden we een overvloed aan voorbeelden van mensen als Bundy of Hitler die menen dat er niets mis is met verkrachting, of moord. In feite gaat mijn schoonvader zelfs zo ver te beweren dat als er een samenleving van Ted Bundys zou ontstaan, hoewel hem de gedachte tegen zou spreken, hij niet kan zeggen dat het objectief verkeerd zou zijn.

Tijdens onze bespreking leek het er ook op dat hij hing aan het idee dat er geen "lijst" van goede zeden bestaat. De "Tien Geboden" zijn niet uitputtend en Jezus´ notie van het liefhebben van God en het liefhebben van anderen is te subjectief voor hem. Als je het bestaan van een objectieve moraal niet kunt bewijzen door een kenbare, uitputtende lijst, is hij niet tevreden. We kunnen manifestaties van abstracte begrippen zien, zoals de toevoeging van getallen, we kunnen wetenschappelijke waarheden empirisch testen en kunnen intuïtief weten dat we bestaan, maar objectieve moraal lijkt voor al deze testen te falen.

Hij lijkt de manier van hoe we moraal kunnen kennen te vermengen met het bestaan ervan. Echter, we hebben er al genoeg problemen mee hem zelfs te laten zien dat objectieve moraal überhaupt bestaat. Hoe benader je iemand die bereid is te zeggen dat een toekomstige samenleving bestaande uit Ted Bundys niet objectief verkeerd zou zijn? Nogmaals bedankt voor alles wat u doet.

Derek

VS

Verenigde Staten

Dr. craig’s response

A

Ik ben zo blij, Derek, dat je de visie had om het debat als een forum te gebruiken voor het bereiken van de anderen! En is het niet geweldig dat het een gesprek stimuleerde over zo'n belangrijke vraag?

Je bent op je plek in het onderscheiden van je schoonvader´s samensmelting van morele ontologie en morele epistemologie. Voor het bestaan van objectieve morele waarden en plichten hoeven we niet een ​​volledige lijst van onze morele plichten te hebben. (Een dergelijke lijst zou oneindig en onbegrijpelijk zijn).

Proberen je schoonvader te overtuigen om te geloven in de objectiviteit van morele waarden is als iemand die zegt te geloven dat hij leeft in de Matrix te overtuigen van de realiteit van de externe wereld van waarneembare objecten! Als je de betrouwbaarheid van je zintuigen ontkent, dan is er geen enkele manier om buiten je zintuigen te komen om te controleren of de waargenomen objecten echt bestaan. Desalniettemin handelen we rationeel door datgene te geloven wat onze zintuigen ons ingeven tenzij en totdat we reden hebben te denken dat ze defect zijn. Geloof in het bestaan ​​van de externe wereld van waarneembare objecten is dus de standaard positie, een behoorlijk basaal geloof, geworteld in onze zintuiglijke ervaring.

Op vergelijkbare wijze moet ik zeggen dat het geloof in de objectiviteit van morele waarden en plichten de standaardpositie is, een behoorlijk basaal geloof, geworteld in onze morele ervaring. Daarom zouden we moeten geloven in de realiteit van objectieve morele waarden en plichten, tenzij en totdat we reden hebben anders te denken. Maar, zoals Louise Anthony in onze discussie over het bestaan van God het stelde, het bestaan ​​van objectieve morele waarden en plichten zal altijd meer voor de hand liggen dan de stellingen in een argument voor moreel scepticisme. Men zal altijd minder gerechtvaardigd zijn ten minste één van deze stellingen aan te nemen dan het geloven in de objectiviteit van morele waarden en plichten. Dus het kan nooit redelijk zijn om moreel scepticisme te omarmen.

Dus één ding dat je tegen je schoonvader zou kunnen zeggen is dat als hij de objectiviteit van morele waarden en plichten ontkent, hij om dezelfde reden sceptisch zou moeten zijn over de wereld van waarneembare objecten om hem heen. Om zijn moreel scepticisme gerechtvaardigd te laten zijn, moet hij redenen hebben eraan te twijfelen of de betrouwbaarheid van onze morele opvattingen niet in gelijke mate van toepassing is op onze zintuiglijke waarnemingen. Maar zodra hij probeert om een dergelijke reden te verzinnen, ben je verschoven naar een positie die achter het scepticisme ligt en ben je in een inhoudelijke bespreking geraakt over de vraag of hij echt een goede reden heeft om te twijfelen aan zijn morele opvattingen.

Bijvoorbeeld, zijn bezwaar dat "Het moeilijk is een gezond persoon te vinden die gelooft dat andere personen niet bestaan en we toch voorbeelden in overvloed aantreffen van mensen zoals Bundy of Hitler die denken dat verkrachting of moord prima zijn," is gebrekkig op meerdere fronten.

(1) Er zijn geestelijk gezonde mensen die geloven dat andere personen niet bestaan. Bijvoorbeeld, Alex Rosenberg! Herinner je uit het debat dat hij niet gelooft dat identiteiten, personen, of eerste-persoonsperspectieven bestaan. Denk aan mijn argument tegen metafysisch naturalisme van het persoonlijk bestaan. Bovendien, boeddhisten, hindoes, en idealisten ontkennen allen de realiteit van waarneembare objecten en andere personen. Zou dit je schoonvader er toe moeten brengen het bestaan ​​van zijn dochter te ontkennen?

(2) In feite gelooft de overgrote meerderheid van de mensen, met inbegrip van Bundy en Hitler, en filosofen, dat objectieve morele waarden bestaan. Bundy en Hitler ontkenden het bestaan ​​van objectieve morele waarden en plichten niet. Ze waren het er gewoon niet over eens wat sommige van die waarden en plichten zijn. Op dezelfde manier zouden we het oneens kunnen zijn over de vraag of het object dat we lijken waar te nemen een bepaald ding is, maar dat doet ons de realiteit van fysieke objecten niet ontkennen.

(3) Meer fundamenteel, het bezwaar gaat ervan uit dat alle basale overtuigingen gelijkwaardig zijn in termen van universaliteit en zekerheid. Dat is gewoon onjuist. Overtuigingen die we onthouden hebben en opvattingen op basis van getuigenis bijvoorbeeld, zijn voorbeelden van juiste basale overtuigingen; maar deze zijn persoonsgebonden en nauwelijks zo onbetwijfelbaar als het geloof, in laten we zeggen, dat de wereld langer bestaat dan vijf minuten. Het is niet verwonderlijk dat sommige morele overtuigingen niet voor universeel gehouden worden, gezien het bestaan ​​van psychopaten en kwade mensen! Waarom zouden we psychopaten en tirannen het vertrouwen in objectieve morele waarden en plichten laten ondermijnen? Volgens dezelfde logica, hoe doet de veronderstelde universaliteit van het geloof in de externe wereld ons rechtvaardigen dat we niet in een virtuele realiteit, zoals die van de Matrix wonen?

Het andere wat je zou kunnen doen is je schoonvader laten zien dat de objectieve morele waarden logisch volgen uit dingen die hij al gelooft. Bijvoorbeeld, je zegt dat hij gelooft in de christelijke God. Nou, vraag hem dan of hij denkt dat God goed is? Zo niet, hoe dan is God waardig aanbeden te worden? Als God het niet waard is aanbeden te worden, hoe kan Hij dan God zijn? Denkt hij dat Jezus van Nazareth een goed mens was? Zo niet, hoe kan hij dan Jezus aanbidden? Ik wil u aanmoedigen hem verschillende Bijbelpassages voor te lezen over de goedheid van God. Niet alleen zou dat hem laten zien dat de christelijke God goed is, maar ook zou het Woord van God door kunnen dringen tot zijn harteloze hart.

– William Lane Craig